De jaren ’67-’68 waren gekenmerkt door een zeer actieve jongerenbeweging met o.a de strijd om Leuven Vlaams. In die tijdsgeest ontstonden de eerste jeugdclubs: de jongeren wilden vrij beschikken over hun ontspanningsleven, wars van elke bevoogding. Ook Brakel werd overspoeld door de vernieuwingsgolf, al kwam het wel enkele jaren later op gang.

Het begon na de week van de jeugd, einde 1967 met enkelen losse samenkomsten in het kleine zaaltje achter het gildehuis. Op regelmatige tijdstippen kwam een groepje Brakelse jongeren samen om over actuele problemen te discussiëren. Paul Devos (onderwijzer) had meestal de leiding over deze samenkomsten met soms meer dan 100 jongeren die zich bogen over onderwerpen (godsdienst, bewapening, …) die toen actueel waren. Om deze samenkomsten te bestendigen groeide het idee om een culturele jongerenvereniging op te richten. Deze werd aangevuld met 2 andere verenigingen(een mimegroep en werkgroep KT-kreativiteit). Ludwig De temmerman die de mimegroep had opgericht, kwam met de bombastische naam ‘Kultureel jeugdkonvent alpha kern’ terwijl er vanuit het davidsfonds een tegenreactie ontstond. Uiteindelijk kwamen beide verenigingen tesamen in 1968 en op 70 toen het Kultureel jeugdconvent overging in Jeugdhuis Alfa, een neutrale groepering zonder binding met andere verenigingen.